به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مؤسسه قرآنی فرهنگی بیت الاحزان حضرت زهرا(سلام الله علیها) به نقل از شیرازه، ماه مبارک رمضان؛ ماهی که ابتدایش رحمت، میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم است، ماهی که درهاى آسمان در شب اولش باز می‌شود و تا شب آخر آن بسته نخواهد شد، ماهی که اگر بنده می‌دانست [چه چیزی در این ماه وجود دارد] آرزو می‌کرد تمام سال، ماه رمضان باشد.
ماه مبارک رمضان به جهت نزول قرآن کریم در آن و ویژگى هاى منحصرى که دارد در میان ماه هاى سال قمرى برترین ماه است. به همین مناسبت در پایگاه خبری تحلیلی شیرازه بنا داریم هر روز با یکی از حافظان کلام وحی گفتگویی داشته باشیم، مصاحبه های مفصلی که در آن از هر دری صحبت به میان آمده است، از آرزوهای قرآنی حفاظ کل قرآن تا …
لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چطور شد که به سمت حفظ قرآن گرایش پیدا کردید؟
عبدالمهدی برامسی مبرا هستم؛ متولد ۴ اردیبهشت ۶۳ در شیراز و دیپلم تجربی دارم. هم اکنون هم در موسسه قرآنی بیت الاحزان استهبان مشغول به کار هستم.
پدرم حافظ قرآن بود و من عاشق لحظه هایی بودم که ایشان قرآن می خواندند و از همان زمان به قرآن علاقه مند شدم. در سال ۷۷ به صورت شخصی و خودآموز در خانه شروع به حفظ قرآن کرده و در مدت زمان ۵ ماه و نیم، حافظ کل قرآن شدم. این تصمیم من از آنجا نشأت گرفت که متوجه شدم چند نفر از دوستانم، که از من هم کوچکتر بودند، حفظ قرآن را شروع کرده اند و اینکه من از آنها عقب تر باشم، برایم سخت بود. پس من هم شروع کردم و در مدت زمان کمی حافظ کل قرآن شدم.
خانواده چه نقشی در موفقیت شما در این زمینه داشتند؟
خانواده در این راه مرا خیلی حمایت کردند و هرچه لازم بود برایم فراهم می‌کردند؛ اما تشویق های مادرم از همه چیز در این زمینه موثر تر بود.
قطعاً در این راه سختی های زیادی را هم پشت سر گذاشتید. آیا موردی پیش آمد که گاهی تصمیم بگیرید عطای حفظ و فعالیت قرآنی را به لقایش ببخشید و به فعالیت دیگری روی آورید؟
من هرچه را در زندگی به دست آورده ام، همه را از برکت قرآن می‌دانم. اگرچه شرایط سخت هم زیاد داشتم، اما هیچ وقت قید فعالیت قرآنی را نزدم؛ چرا که در راه قرآن و خدمت به قرآن، سختی ها هم برایم شیرین است و گذشتن از آن برایم یک پله نزدیکی بیشتر به قرآن را تداعی می کند.
در چه مسابقاتی تاکنون شرکت و چه مقام هایی را کسب کردید؟
در مسابقات سراسری قرآن اوقاف هرساله شرکت می‌کنم و مقام های استانی زیادی را در این زمینه دارم. همچنین در مسابقات قرآنی بسیج هم شرکت کرده و مقامات استانی را کسب کردم، اما رتبه ششم کشور در مسابقات سراسری اوقاف در سال ۸۶ و رتبه سوم کشور در مقام مسابقات سراسری قرآن بسیج در سال ۹۳را در مقام های کشوری حائز اهمیت تر می دانم.
حضور شما در عرصه حفظ قرآن چه تحولاتی را در زندگی به همراه داشته آیا تغییر محسوسی در زندگی احساس کرده اید؟
همین که با قرآن زندگی، و هر ساله قرآن آموزانی را تربیت کرده ام، همه را از برکت قرآن می‌دانم. همنشینی با قرآن آموزان و حافظان قرآن از نقاط مختلف دنیا به موسسه بیت الاحزان برای حفظ می آیند، برای من یک برکت بزرگ است.
به عنوان یک حافظ با کدام آیات بیشتر ارتباط برقرار می کنید؟ یا به عبارتی آن آیات را سرلوحه زندگی روزمره خود قرار داده اید؟
من آیات معاد را خیلی دوست دارم و روزانه آنها را مرور می کنم. هر اتفاقی که برایم می‌افتد این آیات را مرور می‌کنم. مثلاً این روزها که روزه خواری زیاد باب شده، من با دیدن هر موردی این آیات را مرور می کنم و دلم به حال خودم و جامعه ام می سوزد که باید در آن دنیا پاسخگوی اعمال خود باشیم.
چه توصیه هایی برای جوانان علاقه مند به حفظ قرآن دارید؟
“به هر میزان که برای شما میسر است قرآن بخوانید”؛ من هم همین توصیه را به جوانان دارم که هر چقدر برایشان ممکن است، قرآن بخوانند. با قرآن بودن برکاتی دارد که فقط آنها که با قرآن مأنوسند، این برکات را درک می کنند.
آیا شما متاهلید و فرزند دارید؟ روش شما در تربیت قرآنی فرزندان چگونه است؟
من متاهلم و سه بچه دارم. دو دختر ۹ ساله و ۳ ساله و یک پسر ۷ ساله. دختر بزرگم را به کلاس‌های قرآن فرستادم، چون درگیری های زیادی دارم و خودم نمی‌توانم با او کار کنم، اما بچه های کوچک تر را همسرم آموزش می دهد؛ و من آنها را با خود به مسجد می برم تا مسجدی تربیت شده و علاقه مند به قرآن شوند. فرزندانم تعداد زیادی از سوره های کوچک قرآن را حفظ هستند. دختر هفت ساله ام هم از امسال شروع به روزه گرفتن کرده و تا امروز همه روزه هایش را کامل گرفته است. او با ذوق و شوق خودش را برای سن تکلیف آماده می کند.
مهمترین آرزو و هدف شما چیست؟
مهمترین آرزویم این است که اطرافیانم را به قرآن جذب کنم تا جامعه را یک جامعه قرآنی کنیم و از قرآن، و با قرآن حرف بزنیم.
